( art.28032015)
Αρκεί μόνο ένα μηνιάτικo φρέσκου χρήματος για να σωθεί η Ελλάδα, αλλά δεν γίνεται τίποτα χωρίς πολιτικό NEW DEAL 2015 στην ευρωζώνη.
-
Το κράχ της αμερικής το 2008, προκάλεσε πανικό στις χρηματαγορές, συνεχίσθηκε με πτωχεύσεις κρατών, ύφεση και βασικά μαζική απώλεια ρευστότητας.
Το κράχ γίνεται παγκόσμιο, και βρίσκει την Ελλάδα απροετοίμαστη σε παρόμοιες οικονομικές καταστάσεις (βλ. υψηλό χρέος-υψηλό δανεισμό, δημόσιο+ιδιωτικό προηγούμενων ετών-υπερκατανάλωση, με άμεση συνέπεια την σοβαρή έλλειψη ρευστότητας).
Το 2012 ο Μάριο Ντράγκι ( ΕΚΤ) εκτονώνει τη κατάσταση απομακρύνοντας το πανικό του δημόσιου χρέους, αλλά η Ευρωζώνη προχωρά τον κατήφορο της διάλυσης και κατακερματισμού κάτω από τα μέτρα διαρκούς λιτότητας της Μέρκελ.
Ο φόβος της χρεοκοπίας της Ελλάδας στις αρχές του 2010 και ο απειλούμενος κίνδυνος ενός Grexit, ξάπλωσε το πανικό στις χρηματαγορές (βλ Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία και Ιταλία, δίχως αυτό να σημαίνει πως και άλλες ευρωπ χώρες δεν έχουν εν δυνάμει σοβαρά προβλήματα).
Παρά τις παρεμβάσεις του Ομπάμα στην υπεύθυνη της διαρκούς λιτότητας κ.Μέρκελ παρατηρείται μία έντονη “τοξική προπαγάνδα” παρακινούμενη από τη διαπλοκή (στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας) ιδιαίτερα τους τελευταίους 2 μήνες κατά τη διάρκεια της νέας κυβέρνησης του Αλέξη.
Grexit που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας (χτές ο οίκος Fitch μας υποβάθμισε πάλι από Β σε κατηγορία 3C ).
Ολοι πλέον έχουν αναγνωρίσει πως με τη λιτότητα δεν ξεχρεώνεται το χρέος, διότι απλά συνεχίζεις να προσθέτεις χρέος πάνω στο χρέος, αυξάνεται η ανεργία και κατακερματίζεται ο ανθρώπινος παράγοντας και η εθνική κυριαρχία.
Με τη διαρκή λιτότητα δημιουργείται “νέα φούσκα” στις χρηματαγορές και κατ'επέκταση σοβαρός κίνδυνος για ολόκληρη την Ευρώπη, και για την ίδιες τις δημοκρατίες.
Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα και ολόκληρη η ευρωζώμη είναι "ανάπτυξη" και ανάπτυξη δεν επιτυγχάνεται με τα υψηλά χρέη της ευρωζώνης.
Χρειάζεται restart στην ανάπτυξη, χρειάζονται επενδύσεις, χρειάζεται για το ξεκίνημα ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ, ένα "NEW DEAL 2015" της ευρωζώνης, με μπροστάρη το Μάριο Ντράγκι και την ΕΚΤ.
Η απόφαση της επανεκκίνησης της οικονομίας της ευρωζώνης, το NEW DEAL 2015, όμως χρειάζεται "πολιτική απόφαση", χρειάζεται ευρεία αποδοχή στην ευρωζώνη.
Αυτό δεν θέλουν να το καταλάβουν οι σημερινοί πολιτικοί της ευρωζώνης, διότι είναι άμεσα εξαρτώμενοι από τη πολιτική "Σόιμπλε-Μέρκελ".
Ολοι στην ευρωζώνη δουλεύουμε για τη Μέρκελ.!
,
Γνωρίζουμε πως οι μεγαλύτερες τράπεζες στο κόσμο είναι η Fed (αμερική) , BoJ (ιαπωνία), BoE (αγγλία) και η EKT(ευρωζώνη).
Σε ορισμένες εξ αυτών (και στις εθνικές τους οικονομίες) κατά το παρελθόν είχαν εμφανιστεί οικον.προβλήματα και διαταράχτηκαν οι ισορροπίες.
Ο Μάριο Ντράγκι τόπε και τόκανε!
Θα κάνω ότι μπορώ για να σώσω το Ευρώπουλο αλλά και τις ευρωπαικές τράπεζες που κινδυνεύουν με κατάρρευση είχε δηλώσει.
Αρχισε λοιπόν να τυπώνει αβέρτα ευρώπουλα, με σκοπό να τονώσει την οικον δραστηριότητα στην ευρωζώνη και να αποτρέψει την ύφεση που καλά κρατεί μέχρι κι σήμερα.Μέχρι το 2016 θα τυπώσει 1,1 τρις €, με ρυθμό 60 δις € το μήνα(φαντάσου πως θα αρκούσε μόνο ένα μηνιάτικο για να σωθεί η Ελλάδα).
.
Μετά από αυτή τη κίνηση αυξημένη προβλέπεται τώρα πλέον η ρευστότητα, γιατί βλέπεις θα είναι πολλά τα ευρώπουλα που θα πέσουν στην αγορά, πράγμα που σημαίνει ότι από φέτος κιόλας το καλοκαίρι (Ιούνιο'15) που θα έχουν τυπωθεί 150 δις € και θα έχουν μπεί στη κυκλοφορία, πρέπει να είναι εμφανή τα αποτελέσματα της κυκλοφορίας τόσου χρήματος στις τράπεζες και στην αγορά, δηλ. στη πραγματική οικονομία.
Το μεγάλο ερώτημα τώρα είναι εάν θα πετύχει το πείραμα αυτό.-
Η φιλοσοφία τώρα είναι "τυπώνουμε τώρα το φρέσκο χρήμα, και στη πορεία βλέπουμε".
Δεν είναι έτσι όμως έτσι απλά τα πράγματα, διότι μόνη της η ΕΚΤ δεν μπορεί να πετύχει τίποτα απολύτως. Η ιστορία έδειξε πως το τύπωμα φρέσκου χρήματος είχε διαφορετικά αποτελέσματα στην Αμερική και Ιαπωνία.
Μετά τη κατάρρευση της Λέχμαν Μπρόδερς στην Αμερική - που πολλοί τότε ανέμεναν το τέλος του καπιταλισμού - τυπώθηκε φρέσκο δολάριο για να σωθεί η οικονομία και τελικά αποδείχτηκε ότι λειτούργησε η επιχείρηση "τυπώματος φρέσκου χρήματος", φέρνοντας την αμερικάνικη οικονομία σε κερδοφορία.
Αντίθετα όμως στην Ιαπωνία με τα "Αμπενόμικς" το 2012-2013 δε περπάτησε το πείραμα (η επιχείρηση τυπώματος φρέσκων γιέν κράτησε 2 χρόνια και τυπώθηκε το ισοδύναμο περίπου 600 δις $), .Οι ρυθμοί από το 2012 μέχρι και σήμερα κινούνται αργά και κυρίως αναιμικά.Το μόνο που πέτυχε η ιαπωνία ήταν ότι απλά γλύτωσε τα χειρότερα.
Πολλοί ισχυρίζονται πως το ευρωπαικό τύπωμα χρήματος θα βοηθήσει στο τέλος μόνο τη γερμανία και οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης (που αποτελείται από ένα άθροισμα κρατών) θα συνεχίσουν να σέρνονται απλά με κάπως καλύτερους ρυθμούς. Σημειώνω πως η αξία των 10€ σε κάθε κράτος της ευρωζώνης είναι εντελώς διαφορετική. Αλλο αξίζουν τα 10€ στη Γερμανία, άλλο στη Γαλλία και άλλο στην Πορτογαλία-Ιταλία .
Ολοι όμως αναγνωρίζουν πως τα πάντα εξαρτώνται από τη "πολιτική" στην ευρωζώνη. Το τύπωμα φρέσκου χρήματος είναι ένα εργαλείο σε "οικονομικό και νομισματικό επίπεδο".Αυτό όμως από μόνο του δεν αρκεί, χρειάζεται αλλαγή πορείας της ευρωζώνης, αλλαγή πολιτικής.
Υπενθυμίζουμε πως τον Ιούνιο '15 λήγει και η 4μηνη παράταση που πήρε η ελληνική κυβέρνηση.
Αποψη του συντάκτη είναι πως απαιτείται "πολιτκή απόφαση" στα σύνορα της ευρωζώης, χρειάζεται ένα "πολιτικό restart", χρειάζεται επανεκκίνηση ολόκληρης της ευρω-οικονομίας , οπότε το NEW DEAL 2015 είναι πλέον αναπόφευκτο.
Το θέμα βέβαια είναι να ξεκινήσει πριν τον Ιούνιο '15, πριν είναι αργά για ορισμένες υπερχρεωμένες χώρες όπως η Ελλάδα.
Μόνο ο συνδυασμός του NEW DEAL 2015 με το τύπωμα φρέσκου χρήματος από την ΕΚΤ θα φέρει θετικά αποτελέσματα, διαφορετικά όλοι δουλεύουμε για τη γερμανική οικονομία.
Το κράχ της αμερικής το 2008, προκάλεσε πανικό στις χρηματαγορές, συνεχίσθηκε με πτωχεύσεις κρατών, ύφεση και βασικά μαζική απώλεια ρευστότητας.
Το κράχ γίνεται παγκόσμιο, και βρίσκει την Ελλάδα απροετοίμαστη σε παρόμοιες οικονομικές καταστάσεις (βλ. υψηλό χρέος-υψηλό δανεισμό, δημόσιο+ιδιωτικό προηγούμενων ετών-υπερκατανάλωση, με άμεση συνέπεια την σοβαρή έλλειψη ρευστότητας).
Το 2012 ο Μάριο Ντράγκι ( ΕΚΤ) εκτονώνει τη κατάσταση απομακρύνοντας το πανικό του δημόσιου χρέους, αλλά η Ευρωζώνη προχωρά τον κατήφορο της διάλυσης και κατακερματισμού κάτω από τα μέτρα διαρκούς λιτότητας της Μέρκελ.
Ο φόβος της χρεοκοπίας της Ελλάδας στις αρχές του 2010 και ο απειλούμενος κίνδυνος ενός Grexit, ξάπλωσε το πανικό στις χρηματαγορές (βλ Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία και Ιταλία, δίχως αυτό να σημαίνει πως και άλλες ευρωπ χώρες δεν έχουν εν δυνάμει σοβαρά προβλήματα).
Παρά τις παρεμβάσεις του Ομπάμα στην υπεύθυνη της διαρκούς λιτότητας κ.Μέρκελ παρατηρείται μία έντονη “τοξική προπαγάνδα” παρακινούμενη από τη διαπλοκή (στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας) ιδιαίτερα τους τελευταίους 2 μήνες κατά τη διάρκεια της νέας κυβέρνησης του Αλέξη.
Grexit που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας (χτές ο οίκος Fitch μας υποβάθμισε πάλι από Β σε κατηγορία 3C ).
Ολοι πλέον έχουν αναγνωρίσει πως με τη λιτότητα δεν ξεχρεώνεται το χρέος, διότι απλά συνεχίζεις να προσθέτεις χρέος πάνω στο χρέος, αυξάνεται η ανεργία και κατακερματίζεται ο ανθρώπινος παράγοντας και η εθνική κυριαρχία.
Με τη διαρκή λιτότητα δημιουργείται “νέα φούσκα” στις χρηματαγορές και κατ'επέκταση σοβαρός κίνδυνος για ολόκληρη την Ευρώπη, και για την ίδιες τις δημοκρατίες.
Αυτό που χρειάζεται η Ελλάδα και ολόκληρη η ευρωζώμη είναι "ανάπτυξη" και ανάπτυξη δεν επιτυγχάνεται με τα υψηλά χρέη της ευρωζώνης.
Χρειάζεται restart στην ανάπτυξη, χρειάζονται επενδύσεις, χρειάζεται για το ξεκίνημα ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ, ένα "NEW DEAL 2015" της ευρωζώνης, με μπροστάρη το Μάριο Ντράγκι και την ΕΚΤ.
Η απόφαση της επανεκκίνησης της οικονομίας της ευρωζώνης, το NEW DEAL 2015, όμως χρειάζεται "πολιτική απόφαση", χρειάζεται ευρεία αποδοχή στην ευρωζώνη.
Αυτό δεν θέλουν να το καταλάβουν οι σημερινοί πολιτικοί της ευρωζώνης, διότι είναι άμεσα εξαρτώμενοι από τη πολιτική "Σόιμπλε-Μέρκελ".
Ολοι στην ευρωζώνη δουλεύουμε για τη Μέρκελ.!
,
Γνωρίζουμε πως οι μεγαλύτερες τράπεζες στο κόσμο είναι η Fed (αμερική) , BoJ (ιαπωνία), BoE (αγγλία) και η EKT(ευρωζώνη).
Σε ορισμένες εξ αυτών (και στις εθνικές τους οικονομίες) κατά το παρελθόν είχαν εμφανιστεί οικον.προβλήματα και διαταράχτηκαν οι ισορροπίες.
Ο Μάριο Ντράγκι τόπε και τόκανε!
Θα κάνω ότι μπορώ για να σώσω το Ευρώπουλο αλλά και τις ευρωπαικές τράπεζες που κινδυνεύουν με κατάρρευση είχε δηλώσει.
Αρχισε λοιπόν να τυπώνει αβέρτα ευρώπουλα, με σκοπό να τονώσει την οικον δραστηριότητα στην ευρωζώνη και να αποτρέψει την ύφεση που καλά κρατεί μέχρι κι σήμερα.Μέχρι το 2016 θα τυπώσει 1,1 τρις €, με ρυθμό 60 δις € το μήνα(φαντάσου πως θα αρκούσε μόνο ένα μηνιάτικο για να σωθεί η Ελλάδα).
.
Μετά από αυτή τη κίνηση αυξημένη προβλέπεται τώρα πλέον η ρευστότητα, γιατί βλέπεις θα είναι πολλά τα ευρώπουλα που θα πέσουν στην αγορά, πράγμα που σημαίνει ότι από φέτος κιόλας το καλοκαίρι (Ιούνιο'15) που θα έχουν τυπωθεί 150 δις € και θα έχουν μπεί στη κυκλοφορία, πρέπει να είναι εμφανή τα αποτελέσματα της κυκλοφορίας τόσου χρήματος στις τράπεζες και στην αγορά, δηλ. στη πραγματική οικονομία.
Το μεγάλο ερώτημα τώρα είναι εάν θα πετύχει το πείραμα αυτό.-
Η φιλοσοφία τώρα είναι "τυπώνουμε τώρα το φρέσκο χρήμα, και στη πορεία βλέπουμε".
Δεν είναι έτσι όμως έτσι απλά τα πράγματα, διότι μόνη της η ΕΚΤ δεν μπορεί να πετύχει τίποτα απολύτως. Η ιστορία έδειξε πως το τύπωμα φρέσκου χρήματος είχε διαφορετικά αποτελέσματα στην Αμερική και Ιαπωνία.
Μετά τη κατάρρευση της Λέχμαν Μπρόδερς στην Αμερική - που πολλοί τότε ανέμεναν το τέλος του καπιταλισμού - τυπώθηκε φρέσκο δολάριο για να σωθεί η οικονομία και τελικά αποδείχτηκε ότι λειτούργησε η επιχείρηση "τυπώματος φρέσκου χρήματος", φέρνοντας την αμερικάνικη οικονομία σε κερδοφορία.
Αντίθετα όμως στην Ιαπωνία με τα "Αμπενόμικς" το 2012-2013 δε περπάτησε το πείραμα (η επιχείρηση τυπώματος φρέσκων γιέν κράτησε 2 χρόνια και τυπώθηκε το ισοδύναμο περίπου 600 δις $), .Οι ρυθμοί από το 2012 μέχρι και σήμερα κινούνται αργά και κυρίως αναιμικά.Το μόνο που πέτυχε η ιαπωνία ήταν ότι απλά γλύτωσε τα χειρότερα.
Πολλοί ισχυρίζονται πως το ευρωπαικό τύπωμα χρήματος θα βοηθήσει στο τέλος μόνο τη γερμανία και οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης (που αποτελείται από ένα άθροισμα κρατών) θα συνεχίσουν να σέρνονται απλά με κάπως καλύτερους ρυθμούς. Σημειώνω πως η αξία των 10€ σε κάθε κράτος της ευρωζώνης είναι εντελώς διαφορετική. Αλλο αξίζουν τα 10€ στη Γερμανία, άλλο στη Γαλλία και άλλο στην Πορτογαλία-Ιταλία .
Ολοι όμως αναγνωρίζουν πως τα πάντα εξαρτώνται από τη "πολιτική" στην ευρωζώνη. Το τύπωμα φρέσκου χρήματος είναι ένα εργαλείο σε "οικονομικό και νομισματικό επίπεδο".Αυτό όμως από μόνο του δεν αρκεί, χρειάζεται αλλαγή πορείας της ευρωζώνης, αλλαγή πολιτικής.
Υπενθυμίζουμε πως τον Ιούνιο '15 λήγει και η 4μηνη παράταση που πήρε η ελληνική κυβέρνηση.
Αποψη του συντάκτη είναι πως απαιτείται "πολιτκή απόφαση" στα σύνορα της ευρωζώης, χρειάζεται ένα "πολιτικό restart", χρειάζεται επανεκκίνηση ολόκληρης της ευρω-οικονομίας , οπότε το NEW DEAL 2015 είναι πλέον αναπόφευκτο.
Το θέμα βέβαια είναι να ξεκινήσει πριν τον Ιούνιο '15, πριν είναι αργά για ορισμένες υπερχρεωμένες χώρες όπως η Ελλάδα.
Μόνο ο συνδυασμός του NEW DEAL 2015 με το τύπωμα φρέσκου χρήματος από την ΕΚΤ θα φέρει θετικά αποτελέσματα, διαφορετικά όλοι δουλεύουμε για τη γερμανική οικονομία.
Το τύπωμα φρέσκων ευρώπουλων από μόνο του δεν πρόκειται να αποδώσει, απλά θα γλυτώσει την ευρωζώνη από τα χειρότερα, δεν πρόκειται να φέρει την ανάπτυξη όπως έγινε στην Αμερική, διότι εκεί τα επιτόκια δανεισμού οπότε και η αξία των 10 $ είναι η ίδια σε ολόκληρο το έθνος, ενώ αντίθετα στην ευρωζώνη τα 10€ έχουν διαφορετική αξία σε κάθε επιμέρους κράτος της ευρωζώνης (βλέπε πχ τη μεγάλη διαφορά των επιτοκίων δανεισμού των κρατών μελών της ευρωζώνης πχ Γερμανίας, Ιταλίας, Γαλλίας, Ισπανίας, Πορτογαλίας ) .-
- attanasio di capri -.
- attanasio di capri -.
-http://attanasio-capitalblogs.blogspot.gr
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου